Het is alweer een week geleden dat we weer landden op eigen bodem. Na twee heerlijke weken zomervakantie in het zonnige Italië. Dit jaar kozen we voor de Adriatische kust, vlakbij Ravenna. Een klein beetje twijfels had ik wel bij deze keuze. Want zelfs de twee keer in mijn jeugd dat ik er op vakantie was geweest met schoolwerkweek en zo’n jongerenreis was me al opgevallen dat het eigenlijk helemaal niet zo’n idyllische omgeving is. Even wat anders dus na vakanties aan het Gardameer en in Toscane in de jaren ervoor. En toch is het goed bevallen!

Kidsproof vakantie aan de Italiaanse zee

Die is dus niet zo spannend. Voor mooie vergezichten en een idyllische kustlijn met visserdorpjes tijdens je zomervakantie hoef je niet naar deze omgeving. Het is er vlak en het strand is breed en aangeharkt. De dorpen zijn wat ongezellig en hebben veelal geen boulevard aan zee. Dat er in de directe omgeving niet zoveel moois te zien was, gaf mij wel een bepaalde rust. In plaats van om de dag of nog vaker er op uit te gaan, deden we heerlijk rustig aan. We waren veel bij het zwembad te vinden of op het strand.

De Adriatische zee is trouwens wel echt top voor een zomervakantie met kleine kinderen. De zee blijft namelijk heel lang ondiep en er zijn nauwelijks golven, zodat het voor kids ideaal is om in te spelen. Scott was er niet uit te krijgen. Hij vond het fantastisch om ons ‘om te duwen’ in het water en ‘overgegooid’ te worden.

Een andere perfecte vakantiebestemming met het gezin: ga naar Sicilië!

zomervakantie italië met kinderen

De mooiste plekken van de Adriatische kust

Ik zou de streek tekort doen als ik zou zeggen er helemaal niks moois te vinden is. Pareltjes zijn er echt wel, maar je moet er (afhankelijk waar je precies je vakantie hebt geboekt) een stukje voor rijden. Wij zaten in Punta Marina, zo’n 15 minuten rijden vanaf Ravenna.

Ravenna
Omdat dit stadje zo lekker in de buurt was, zijn we hier een aantal keer geweest. Slenteren door de straatjes met gekleurde huisjes, een keertje om het mooie plein ’s avonds te eten en nog een bezoekje aan de Basiliek San Vitale te brengen. Want Ravenna staat bekend om haar mooie mozaïeken. Een bezoekje aan de kerk vind ik verhouding best prijzig (9,50 euro): heel groot is het niet en je bent zo weer buiten. Maar inderdaad: de mozaïekjes mogen er zijn! Hoewel voor mozaïek de basiliek op het San Marcoplein in Venetië wat mij betreft niet te overtreffen is. Venetië vind je ook aan de Adriatische kust. Maar dat vonden we voor deze vakantie met kleine Scott even te ver rijden (bijna twee uur) en we vroegen ons af hoe leuk/handig het is met een kind van twee en een buggy in die stad. Anders waren we er zeker naartoe gegaan!

San Marino
Na Vaticaanstad en Monaco is dit het kleinste landje van Europa. San Marino is ongeveer een uur en kwartier rijden vanaf Punta Marina. We parkeerden de auto bij de kabelbaan omhoog naar het oude vestingstadje. We vonden het retourkaartje naar boven al zo goedkoop, maar het bleek ook maar een heel klein stukje te zijn. Scott vond het prachtig! Een andere optie is om je auto een niveau hoger te parkeren en het laatste stukje met trappen omhoog te gaan.

In het stadje loop je door Middeleeuwse straatjes vol toeristenwinkeltjes. Die had ik wel wat aparter verwacht (het is echt bijna allemaal van die Chineze toeristenmeuk of van die winkeltjes met – nep – geweren). Door de straatjes slinger je omhoog en kom je bij één van de de leukste pleinen aan. Daar staan wachters in bonte uniformen op wacht in het Palazzo Publico. Je mag ongegeneerd met ze op de foto, maar ik kreeg helaas verlegen Scottje niet zover.

De straatjes slingeren nog verder omhoog en je komt bij de basiliek uit, en nog een stukje verder bij het kasteel. Het uitzicht is mooi. Je kan zelfs de zee in de verte zien. San Marino heeft drie torens. De laatste hebben we niet kunnen bereiken omdat een stadsmuur ernaar toe leidde met trappetjes en we de buggy mee hadden. Het uitzicht erop maakte veel goed! Natuurlijk konden we het niet laten: voor vijf euro kochten we een stempel in ons paspoort met bewijs dat we in San Marino zijn geweest. Ook Scott kreeg zo zijn eerste stempel.

Bologna
Op ongeveer een uurtje rijden van de camping ligt Bologna. Wow, wat een heerlijke stad was dit zeg! We hebben vooral door de straatjes geslenterd en zijn een paar keer voor de koelte een kerk in gedoken, want erg goed voorbereid op dit bezoek waren we niet. Heel stom. Ik wil zeker een keer een lang weekend terug naar deze bruisende stad!!

Comacchio
Via instagram kreeg ik de tip om dit dorpje, ook wel bekend als ‘Little Venice’ te bezoeken. En wat een goeie tip was dat zeg! Een beetje een slapend dorpje, helemaal niet toeristisch. Maar zo mooi met haar kleine grachtjes en prachtig gekleurde huisjes. Voor Scott was het één groot speelparadijs met al die kleine trappetjes over het water. Hij en wij hebben genoten. Bij één van de weinige restaurantjes hebben we heerlijk gegeten. Op een soort boot in het grachtje hadden ze een fijn terras gecreërd. Het was de 45 minuten er naartoe rijden meer dan waard!! Wat mij betreft echt een must-visit als je op vakantie aan de Adriatische kust bent!

Rimini
Wie dacht dat dit alleen een toeristenstad aan de Adriatische kust was met een alleen een toeristische boulevard heeft het mis. Nu hebben we niet een uitgebreide wandeling gemaakt door het oudere gedeelte van de stad, maar de twee keren dat we er doorheen reden, heb ik stukken gezien die me aangenaam hebben verrast! Dus ben je van de zomer in de buurt: zeker even dit plekje gaan ontdekken!

Aan het strand, de boulevard en de straat er achter is het natuurlijk wel super touristisch. Maar ook dat heeft weer zijn charme. Die kleurtjes op het strand van de (mega vele) bedjes, parasols en opzichtige ingangen van de strandtenten, en de felle en vrolijke kleuren van de omkleedhokjes aan het strand: ik vond het super leuk om te zien en vast te leggen.

Marina Camping Village, Punta Marina

Als kind zijnde gingen we naar de campings typye ‘municipal’. Bijna altijd in Frankrijk dus, zonder enkele faciliteit en als je geluk had was er na de hele rij ‘sta-wc’s’ (ja, die met een gat in de grond) nog één gewone wc. Douchen deed je met een muntje en het water was dan vaak te koud of te heet. En je muntje was altijd al op voor je goed en wel je haren had uitgespoeld. Kamperen deden we ook echt in een basic tent, we sliepen laag op de grond en mijn moeder kookte op van die losse brandertjes. Een koelkastje en al die reutemeteut hadden we niet mee. Wat een heerlijke vakanties waren dat! Een beetje jammer vind ik het wel dat ik deze manier van vakantie vieren al jaren niet meer doe. Zou ook leuk zijn voor Scott, dat kneuterige en aanmodderen in en rondom de tent.

Dit jaar zaten we voor de tweede keer op een grote camping met alles erop en eraan. Als je met kinderen naar de Adriatische kust gaat, dan is Marina Camping Village, in Punta Marina een aanrader. Een restaurant, campingwinkel, mooi en groot zwembad en een enthousiast animatieteam dat de ‘babydance’ ’s avonds verzorgde (en overdag zelfs op het strand aanwezig was. Vooral de Italiaanse ouders maakten dankbaar gebruik van deze optie). De camping is in 2016 geheel vernieuwd en ons gedeelte met grotere stacaravans (van SelectCamp) waren nog maar heel recent vernieuwd. Wij waren zelfs ‘de eerste bewoners’ van ons ‘vakantiehuisje’. Over de hele lengte hadden we een terras dat afgesloten kon worden. Scott kon er heerlijk in spelen. En oja: had ik al gezegd dat deze stacaravan twee douches/wc hebben?

Vanaf de camping liep je via een paadje zo het strand op. Tegen de wil van manlief in, kocht ik voor de vakantie in een bolderkar. Ik voel me altijd zo een pakezel bij een bezoekje aan het strand. Op de heenweg gaat het altijd nog wel. Maar op de terugweg, als ik rood en verhit van het strand kom, dan heb ik echt geen zin om die tassen enzo te sjouwen. Laat staan met een plakkerig en warme Scott tegen je aan. Die wil als we een stukje lopen nog wel eens getild worden en jengelen als we dat dan niet doen.

Voor mijn ‘inner peace’ en gemak wilde ik dus een bolderkar. Elk strandbezoekje hebben we hem meegenomen. Scott zat er prinsheerlijk in naast de strandspullen. Hij heeft geen moment gevraagd of ie er uit mocht. Veel te leuk en fijn vond ‘ie de ritjes. Ook het zoontje van vrienden van ons waar we mee op vakantie waren, paste er nog makkelijk bij. De bolderkar kocht ik voor negen tientjes bij Bol.com. Hij had geen luchtbanden maar toch was ie best goed voort te trekken in het mulle zand (je moet er natuurlijk geen hele strandwandeling door het mulle zand willen doen).