Al jaren stap ik met vliegangst in het vliegtuig. Heel erg gek want daarvoor had ik nergens last van. We zijn naar China, Colombia etc gevlogen. Van Colombia terug naar Miami hadden we een enorme luchtzak. Zelfs dat deerde me niet. Hoe kon het dan ineens zo omgeslagen zijn? Nou ja, ineens. Het is geleidelijk aangegaan. Zo’n beetje een jaar voordat ik zwanger raakte van Scott stapte ik al minder onbevangen het vliegtuig in.

Over Vliegangst – zelfhulpboek

Ondertussen was de vliegangst zo groot geworden dat ik nachten ervoor al slecht slaap en ik tijdens de vlucht in paniek raak. Gaat het seatbelt lampje aan vanwege turbulentie? Dan zit ik al te janken. Toch verplicht ik mezelf dat ding in te blijven stappen. Anders doe ik het misschien wel nooit meer. Hans krijg ik ook niet zo gek om bijvoorbeeld met de auto en boot naar Ibiza te gaan. Deze keer was ik er klaar mee. Ik wilde weer rustiger in een vliegtuig zitten en de angst ook niet overdragen aan de kids (Scott heeft er van zichzelf uit ook al een beetje last van dus ik wil dat niet verder beinvloeden). Op instagram werden kalmeringsmiddelen en een boek getipt. Ik ging als eerste redmiddel voor het boek: “Over vliegangst – en hoe je ervan af komt” van Dr. Lucas van Gerwen. Het hielp!

Wat leer je in het boek “Over Vliegangst”?

1. Vliegangst is geen angst op zich. Het komt voort uit een andere angst. Ik heb enorme hoogtevrees. Maar in het vliegtuig ben ik wat dat betreft niet bang. Dat was het dus niet bij mij. Ik las verder en toen ik het stukje over doodsangst las, kwam die even binnen. Dat is waar bij mij de schoen wringt. Wanneer je weet waar je vliegangst uit voortkomt, dan kun je dat gerichter bij jezelf aanpakken.
2. Er is altijd een aanleidig. Je bent niet geboren met vliegangst. Los van de onderliggende angst (zie punt 1) is er altijd een aanleiding waardoor je de vliegangst hebt ontwikkeld. Bij kwam het doordat ik geen vertrouwen had in de mensen die in en rondom het vliegtuig werken (zie punt 4) gecombineerd met het idee dat het mede daardoor zo maar eens afgelopen kan zijn (punt 1). Toen ik net drie weken zwanger was van Scott vlogen we voor het eerst naar Ibiza. Dat was vlak nadat de MH17 uit de lucht was geschoten. Die gebeurtenis heeft maan vertrouwen in de luchtvaart de das om gedaan en de doodsangst laten overheersen sindsdien. Een gebeurtenis hoeft je dus niet eens zelf hebben te overkomen. Ook iets uit het nieuws kan dat zijn. Heb je bijvoorbeeld ook uren tv gekeken toen er tegen de twin towers werd ingevlogen? Dat kan ook van invloed zijn geweest bijvoorbeeld.
3. Onderschat de impact van je lijf niet. Je lijf reageert op je angst. Bij mij is dat tijdens de vlucht zo’n naar gevoel in je buik, zo’n enorm paniekgevoel. Die lichamelijke reactie versterkt je angst. Je angst stimuleert weer je lichamelijke reactie, enz, enz. Zo zit je dus lekker in je eigen vicieuze cirkel.
4. Heb vertrouwen in de ander. Vanuit mijn werk weet ik helaas hoevaal onzorgvuldigheid en nalatigheid voorkomt tijden de bouw die grote gevolgen voor de veiligheid hebben. Het beeld van die sector had ik volledig geprojecteerd op de burgerluchtvaartindustrie. Natuurlijk wist ik wel dat ze checks uitvoeren maar ik nam die informatie allemaal met een korreltje zout. Net als die uitvoerder met de bouwregelgeving die ik in mijn werk ben tegengekomen. Door het boek heb ik weer vertrouwen gekregen in al die mensen die hard werken om de luchtvaart zo veilig mogelijk te houden. En: beweging en geluiden die jij niet kent horen er allemaal bij. Dat weten al die onderhoudsmensen, de piloten en het cabinepersoneel. Maar voor ons zijn het onwennige geluiden. Toch horen ze er te zijn.
5. In het boek staan ook allemaal feiten over de veiligheid van de burgerluchtvaart. Iedereen riep altijd wel tegen me “het is toch het veiligste middel dat er is”? Ja leuk. Maar ik kon dat om bovenstaande redenen helemaal niet relativeren. Ik zou doodgaan als ik dat vliegtuig in stap en niemand anders. Rot op met je statistieken dacht ik dan. De feiten waren voor mij niet doorslaggevend. Maar ondersteunden wel de bovenstaande inzichten.

Hoe ging de vlucht na het lezen van het boek?

We vertrokken op een dag met veel wind.  Normaal gesproken vind ik stijgen en landen het minst erg tijdens het vliegen. Dan snap ik dat er beweging en geluid bij hoort. Door de wind bewogen we extra veel en hadden we wat kleine luchtzakken.

Echt. Ik heb het boek precies op tijd gelezen. Als ik dit had gehad, zonder die kennis en inzichten: dan had ik echt doorgedraaid. Ook later tijdens de vlucht kon ik die inzichten steeds toepassen. Voelde ik door een geluid of een beweging, dat mijn buik reageerde. Dan zorgde ik dat dat stopte en ik niet in die trigger mee ging ik om banger te worden. Ook heb ik op die momenten mijn mantra van “okay, nu storten we neer” veranderd naar “dit geluid/deze beweging hoort erbij”. Nog steeds ben ik best alert tijdens de vlucht. Maar er was veel meer rust en geen paniek meer.

Zo fijn. Dus: zit je ook met vliegangst? Dan raad ik je zeker dit boek aan om er mee leren om te gaan. Ik heb wat stukken uit het boeken overgeslagen omwille van de tijd (ik sloeg het boek pas open terwijl we in de vertrekhal zaten te wachten). Deze vakantie ga ik het boek nog grondiger doornemen. Zo hoop ik ook dat de terugvlucht weer net zo soepel verloopt. Of misschien nog wel beter dan deze heenvlucht!

Bol.com verkoopt Over vliegangst voor €15,99. Dan ga ik nu weer verder genieten op Ibiza!