Een tijdje terug mocht ik met mijn mannen voor de camera staan van Angeline Dobber. Zij maakte een hele fijne ‘a day in the life of..’ reportage van ons. We namen haar ook mee naar NDSM, de oude scheepswerf waar een deel van mijn roots liggen en wat enorm gave plek is om te zijn. Niet lang daarna kreeg ik van lieve Veronika van V@amsterdam haar nieuwste creatie toegestuurd: een prachtige grafische weergave van de plattegrond van Amsterdam. De foto’s van Angeline en de poster van Veronika brachten me op het idee om een blog te schrijven over het veranderende Amsterdam. Mijn Amsterdam.

Veranderend Amsterdam

Amsterdam is van oudsher een ruimdenkende stad. Mensen van allerlei pluimage kwam en komt hier wonen. Heerlijk vind ik dat. Ik kijk dan ook niet gek op als ik een man in een leren string voorbij zie skeeleren. Amsterdammers hebben een behoorlijke laisse-faire houding. Ik denk dat (naast het feit dat het gewoon een prachtige stad is) Amsterdam zo aantrekkelijk maakt voor anderen.

Helaas zie ik, en andere Amsterdammers met mij, dat deze populariteit veel negatieve neveneffecten heeft. Kijk maar eens naar de huizenmarkt: we zijn niet in staat om de hier geboren en getogen Amsterdammer een plek te laten bemachtigen op onze woningmarkt. En dat vind ik jammer. Je merkt het in de vibe van de stad. Als ik op het pontje sta. De canta’s en oude pruttelende brommertjes zijn vervangen door bakfietsen. Mannen met een overhempje aan en haren tot strak in de nek achterover gekamd. Om je heen hoor je de bekakte ‘r’ enzo. Zelfs bij (import)tieners die een groot deel van hun leven hebben gewoond en op de fiets onderweg naar school zijn, is geen enkel greintje Amsterdams accent te horen. Op de Amsterdamse grachten zie je met mooi weer bijna alleen maar sloepen met studenten in colberts. Waar zijn de krakkemikkige bootjes gebleven zoals die waarmee wij altijd het IJ trotseerden…? Amsterdam is aan het veranderen en daar heb ik moeite mee.

Geert Mak analyseert het in een recent interview als volgt: “Amsterdam had altijd een leuke menging van arm en rijk, toeristen en bewoners. Dat mengsel moet kloppen en raakt uit balans. Met teveel toeristen en mensen met hoge inkomens vertrekt de creativiteit uit de stad. De artistiekelingen gaan naar Berlijn of Tilburg. De nieuwe Karel Appel blijft hier niet.” (het complete interview vind je op de website van de Gemeente Amsterda).Β  Deze kanteling, dit ontstaan van een disbalans heeft Veronika willen verbeelden op haar poster. Zelf zegt ze op haar website (en achter op de poster) het volgende erover: ” V@AMSTERDAM uses 2 symbols (champagne glasses and joints) to capture Amsterdam in 2017. Many residents of Amsterdam are concerned about rising home prices and mass tourism. Gold and champagne glasses symbolize luxury and rising prices, the joints represent mass tourism.” Ik heb er een hard hoofd in, maar ik hoop dat we onze balans kunnen terugvinden en behouden!
Amsterdam wall art vatamsterdam

Roots: noord gestoord

Geboren en getogen in Noord. Velen zeggen dat dat geen Amsterdam is. Grappig genoeg is het meestal de import die dat om het hardste roept. Van alle stadsdelen is mijn inschatting wel dat wij in Noord nog het meest ‘Amsterdams’ zijn. Er wordt vaak ‘noord gestoord’ geroepen. Ik denk dat het komt omdat we zeggen wat we denken en niet wijken voor waar we voor staan. Voorbeeldje: probeer noordelingen hun kerstvuur te ontnemen en je hebt de ME nodig om ze tegen te houden.
Als ik Noord in fiets, voelt het als een verademing. De straten zijn breed en de bebouwing is laag. Ik kan de lucht zien. Ook Noord heeft last van de bovengenoemde taferelen. Het ene na het andere nieuwe bouwproject wordt uit de grond gestampt, oude arbeiderswoningen zijn onbetaalbaar geworden. NDSM is haar vrijbuiters en rauwheid aan het kwijtraken.

We hebben altijd gewoond vlakbij de NDSM. Een prachtig stukje Noord en geschiedenis. Mijn opa was er voorman en ook mijn vader heeft er nog een tijdje gewerkt. Grote schepen gingen in de glorietijd daar te water. Dat was zo’n happening dat de scholen dan gingen kijken. De kades liepen dan over vertelde mijn moeder. Mijn moeder komt met haar familie uit de Jordaan en West voordat ze op tienjarige leeftijd naar Noord verhuisde. Ik vond het altijd heerlijk als mijn oma bij ons de aardappelen aan het schillen was en liedjes als ‘Bij ons in de Jordaan’ zong.Amsterdam NDSM

Rood, roder, roodst

Rood is de politieke kleur van Amsterdam (en niet perse mijn politieke voorkeur, maar dat geheel terzijde ;-)). Amsterdam heeft mij mede gevormd tot wie ik ben. Ik zeg wat ik denk en wijk zeker niet zomaar van mijn standpunt. En een tikkeltje opvliegend zo nu en dan. Een tijdje terug deed ik via mijn werk zo’n test waarmee je inzichten kreeg in je management drives. Mijn eerste kleur is rood: durf, kracht en tempo. Ook hoort erbij dat je conflicten niet uit de weggaat. Archetype van zo’n (doorgeschoten) leider is Trump.. En dat merken mensen om mijn heen wel eens: sorry medemensen!

Voorbeeldje: paar weken terug liep ik bij de Noordermarkt op een brede straat. Een fietster begon van verre al te bitchen dat ik aan de kant moest, dat ik er niet mocht lopen, etc etc. A: er was geen stoep en het was geen weg voor uitsluitend fietsers en andere voertuigen. B: ik liep al uiterst rechts. C: naast mij was ruimte zat om in een normaal tempo om mij en Scott in de buggy te fietsen. Aanleiding van mij om een opmerking terug te plaatsen, gevolgd door een ‘stom wijf’ toen ze me al ruim voorbij was. Zij hoorde het en stapte af om verhaal te halen. Had ze niet moeten doen want dan denk ik alleen maar: bring it on!
Ze vond dat ik haar uitschold, waarvan ik ondertussen dacht: je zou eens moeten weten wat ik nu allemaal denk, teer zieltje. Duidelijk geen Amsterdammer als je niet tegen opmerkingen als stom wijf kunt. Ze bleef me volgen en ik zei dat ze niet goed bij d’r hoofd was. Uiteindelijk gaf ze op en reed ze verder. Hans deed een paar meter verder op kijkend op zijn telefoon alsof hij er niet bij hoorde. Ik kookte en moest mijn stoom afblazen. Hij moest het ontgelden. Ik maakte ‘em uit voor matennaaier en een nsb-er die zijn eigen volk zou verraden, omdat hij zich afzijdig hield.

Gelukkig voor jullie, mijn medemensen, bleek uit de management drives test ook dat andere kleuren sterk in mij aanwezig zijn. Ik ben een zogenaamde ‘toverbal’ en zet de verschillende kleuren op verschillende momenten in. Ik ben dus niet altijd op mijn allerroodst! πŸ˜‰