‘De vrouw die nooit kinderen wou’, zo omschreef een van mijn voormalige bazen mij toen ik hem vertelde dat ik in verwachting was van Scott. Ik was ook over mezelf verbaasd, en nu doen we het gewoon nog eens dunnetjes over! Een tweede baby, ofwel een matroosje, is op komst!

Welles, nietes

Echt er helemaal over uit waren we niet. Zeker Hans niet. Die zag voornamelijk praktische bezwaren. Want: dan heb je twee kinderzitjes in je auto en we moeten de logeerkamer opgeven om er een tweede kinderkamer van te maken. Het enige wat ik dacht: nou en…? Heel lang hebben we er uiteindelijk niet over gediscussieerd en we namen de gok. Net als bij Scott was ik – ondanks mijn endometriose – snel zwanger. Ik had wel wat verschijnselen maar negeerde ze compleet. Omdat ik dacht dat mijn hersenen spelletjes met mij speelden. Wekenlang was ik misselijk en dood, maar dan ook echt doodmoe. TochΒ gaf ik andere dingen daar de schuld van: o.a. de enorme drukte op mijn werk.

Op een gegeven moment bedacht ik me dat het toch misschien handig was om een test te doen. Dat zou ik de volgende dag gaan doen. Die dag nam ik express nog een heerlijk broodje carpaccio omdat ik het toch nog niet officieel wist..! Gelukkig zit er een action bij ons onderin het kantoorpand en daar scoorde ik de volgende zo’n goedkope test. Hans was die avond niet thuis en ik deed de test: bingo!
baby

Jongen of meisje?

Hans zijn reactie: ‘als het maar weer een jongen is’. Zoals je merkt kan hij niet zo goed tegen veranderingen en vind hij ons leven nu overzichtelijk zoals het is. Dus ik denk dat ie daarom het liefste weer een jongen wil. Bij Scott had ik meteen het gevoel dat het een jongen zou zijn. Nu had ik minder een zeker voorgevoel maar omdat mijn kwaaltjes al zo hevig en anders waren dan de vorige keer, gok ik op een meisje.

Ik las laatst een overzichtje met van die bakerpraatjes over wanneer je een jongen of meisje zou krijgen: ik lig normaal gesproken altijd op mijn linkerzijde te slapen maar wil nu op de rechterzijde liggen enΒ ik drink enorm veel versgeperste jus d’orange. Twee tekenen volgens die bakerpraatjes dat er een meisje op komst is. En er waren er meer waarvan ik dacht, daar heb ik nu wel last van. Maar goed, ik weet van horen zeggen dat sowieso elke zwangerschap compleet anders is. We wachten rustig de 20 weken half juli af.
baby

Baby’s first wardrobe

Natuurlijk is er al iets geshopt voor de kleine op komst. Toen ik laatst bij de H& wat zomerse dingen voor mezelf bestelde, kon ik het niet laten om even onder het kopje ‘baby’ te kijken. Ik kocht er wat items van de Conscious Collection die ook leuk zijn straks in de winter (ik ben 7 december uitgerekend, handige timing met Sinterklaas en veel familieverjaardagen in de paar dagen daarom heen…).

Met Mirjam Hart van Een goed verhaal was ik een paar weken geleden op het FlavouritesFeest. Daar shopte ik bij 4naturalkids een lieve rammelaar en washandje en bij Petit Juul een heerlijk zacht speendoekje. Bij kinderwinkel Lemonade bij mijn werk in de buurt kocht ik een speen van Natursutten en een bootje van Oli & Carol. Dat bootje gebruikte ik voor de ‘online’ aankondiging!

baby baby baby baby