Binnenkijken: bij een oude Ibiza finca

Onze vakantie op Ibiza is pas compleet als we een plek hebben gevonden waar de sfeer van eiland doorleefd is. Het is altijd een hele zoektocht en elk jaar is het gelukt (we zijn ondertussen al gestart met de zoektocht voor volgend jaar!): deze zomer op Ibiza verbleven we in een klein paradijs. Boven op een berg in de buurt van Cala St. Vincent. Noordelijker op het eiland kan bijna niet. Om bij deze Ibiza finca te komen, moet je altijd slingerwegen volgen met prachtige uitzichten over baaien van het eiland.

De locatie hadden we gehuurd op basis van een paar foto’s die we per Whatsapp toegestuurd hadden gekregen. Best een gokje dus. Toen we er aankwamen, maakten mijn hart een sprongetje. Het ging om een charmante finca met een prachtige tuin eromheen. Ingericht zoals zulke huizen alleen op Ibiza ingericht kunnen zijn. In de omgeving nog wat rauwe raffelrandjes. Je snapt het wel: de volgende dag ging ik meteen aan de slag met het fotograferen van de Ibiza finca voor een binnenkijker hierop mijn blog! Kom je een kijkje nemen?

Onze eigen retreat op Ibiza

De eerste drie nachten verbleven we in het toeristische Es Canar. Het contrast met de finca op de berg kon niet groter. Toen we door Laura werden verwelkomd, hoorden we dat er geen – maar dan ook helemaal geen – bereik is op de berg. Hans verschoot van kleur. Ik dacht jammer, maar daar komen we wel over heen, we zijn toch veel op pad. Zo werd deze vakantie op Ibiza dus een soort van digitale detox voor ons. Vooraf had ik de grootste plannen: ik zou al onze avonturen, bezoekjes, etc meteen verwerken in blogs. Sowieso zo stom dat ik dat graag wilde want: vakantie is vakantie! Zeker met mijn drukke baan én blog moet ik juist tijd hebben waarin die hersenen even offline kunnen zijn. En dat is zeker gelukt.

Hele dagen waren we op pad. We begonnen ’s ochtends bij een baaitje, hadden daar de lunch, bleven soms nog even langer plakken. Even opfrissen bij de finca en weer door naar een stadje of strandje voor de avond. Het waren lange dagen. De kids lagen steeds rond half elf op bed. Praktisch gezien kon ik ook niet aan mijn blogs werken 😉 En zodra de kids op bed lagen: ik vond het heerlijk om dan van de stilte en de rust op de berg te genieten. Gewoon even wat drinken samen, wat napraten.

Okay, ik speelde af en toe wel een spelletje op mijn telefoon. Iets wat ik overigens al jaren niet meer had gedaan door de tijd die social media normaal gesproken opslokt. Zo lagen we een groot deel van de vakantie ook best op tijd op bed. Zeker voor ons doen. Als we eenmaal thuis waren, de kinderen sliepen, we wat gedronken hadden, waren we ook wel gaar van al die zon en zee. We sliepen met zijn allen uit tot een uur of acht, half negen.

Ik moet wel eerlijk bekennen: aan de voet van de berg stopten we op de terugweg wel altijd even langs de weg. Even snel nog wat berichten beantwoorden en even door die instagram feed scrollen 😉

Een finca in echte Ibiza stijl

Dat de finca al zeker honderd jaar oud was, maakte automatisch al dat het een sfeervol huis is. De oude, karakteristieken balken die gebruikt zijn voor de constructie zijn in het zicht gebleven. Daarbij een lichte basis, zowel de muren als de vloer. Ondanks de kleine ramen werd het daardoor toch goed licht in deze Ibiza finca. De aankleding van de finca had een vanzelfsprekenheid in zich. Als of alles was bedoeld om op die plek te staan.

In de aankleding van zo’n Ibiza finca worden neutrale tinten moeiteloos afgewisseld met kleurrijke items. Elke kamer had een eigen eye catcher. Bij ons op de slaapkamer was dat de ingebouwde kast met luiken en het blauwe kastje met prachtige accessoires erop. Zoals een zoutlamp en een kleine Bali parasol. In de slaapkamer naast ons was dat een opgemaakt daybed met een laken met paars/blauwe mandala print, met bijpassende kussentjes. De derde slaapkamer had een wandvullende kast.

De meest indrukwekkende ruimte is toch wel het centrale gedeelte. De toog met de authentieke houten balk is oogstrelend en zorgt voor een knusse hoek. Het daybed dat daar staat was een vaste hang out voor de kids als we in de middag thuis kwamen van het strand. Een koele plek waar ze even konden bijtanken met spelen en fimpjes kijken (beetje in strijd met onze eigen digitale detox: we hadden wel wat fimpjes en spelletjes voor de kids gedownload zodat ze wel iets hadden om te kijken als ze moe waren van al dat zon, zee, strand).

In het vakantiehuis werd met bloemen en takjes uit de tuin leuke hoekjes gecreëerd. Planten, ronde kleden, kleurrijke kussens, een kinder schommelstoel en een stoere stoel met schapenvacht maakten het plaatje van dit Ibiza interieur helemaal compleet.

planten ibiza finca — Planten geven een statement in deze finca.

keuken vintage — De keuken: eenvoudig maar praktisch. Ook hier zag je de oude balken weer.

ibiza vakantiehuis — Instant sfeer: een open haard en een Oosterse lamp

Zithoek boho interieur — Het favoriete plekje van de kinderen in de finca: ik snap wel waarom!

Finca met een tuin om ontdekt te worden

In Nederland kunnen de tuinen zo aangeharkt zijn: nette grasveldjes, bloemperkjes, grindpaden. In een Ibiza tuin is dat allemaal anders. Ook in deze tuin was het allemaal net even wat grover aangelegd. De bestrating bestond uit grove keien waar je best voorzichtig over heen moest wandelen (ook omdat we dat niet heel erg gewend zijn natuurlijk 😉 Ging wel steeds makkelijker die 10 dagen ;-)). Bij de voordeur van de finca stond een grote houten tafel met aan de wand vast een lange zitbank. De zitkussen van deze zitbank waren bekleed met grote mandala doeken. Zulke doeken kun je trouwens op verschillende stranden kopen van venters op het strand. Dat zijn dan wel wat kleinere, dunnere varianten die misschien meer geschikt zijn als strandlaken. Wil je een doek als bekleding gebruiken, dan zou ik eerder op zoek gaan naar exemplaren in winkeltjes van dorpjes als Sant Carles de Peralta.

Midden in de tuin vond je een tweepersoonsbed, dat ook weer met zo’n doek was bekleed. Op die plek was er hele dag zon, heerlijk! Behalve een grote, oude keramieke vaas had de tuin verder geen poespas qua aankleding. Grote platen wisselden af met de bestrating. Een klein vijvertje met twee goudvissen bleek groot vermaak te zijn voor de kinderen. Scott doopte onze huisdieren deze vakantie om naar ‘Wo’ en ‘Za’ (ik vermoed dat die namen geinspireerd zijn door zijn Ninjago obsessie op het moment…). Twee buurpoezen kwamen ook elke dag wel even buurten.

ibiza tuin styling — Zie je jezelf daar al zonnen?

Naast onze finca stond nog een huis. Daarna volgende een groot stuk land. In de verte, tussen de bomen, zag je een donkere schaduw. Het yoga dek. De finca die we gehuurd hadden, wordt namelijk normaal gesproken gebruikt voor yoga retreats. Omdat het in augustus daar te warm voor is, kon het voor vakantieverblijf worden verhuurd. Een paar keer tijdens ons verblijf zijn we naar dat yoga dek gelopen. De kinderen konden heerlijk rennen op dat grote, houten dek en deden op hun manier yoga oefeningen. Maar de matjes die er lagen werden steeds al snel gebruikt voor spelletjes zoals verstoppertje. Een heerlijk briesje met de schaduw van de bomen maakte het een heerlijk plekje. In het midden van het yoga dek stond een soort van etagère/tray dat gebruikt wordt voor de retreats. Met bloemen en fruit gevuld.